Realizowany od 1980 roku szereg obiektów opatrzonych wspólnym tytułem Scrap Books nawiązuje do kartek notatnika z przyklejonymi wycinkami: na przykład z gazet, fotografiami, suszonymi roślinami czy ornamentami.

Abstrakcyjne konfiguracje monochromatycznych druków i rysunków o różnej skali szarości eksploatują walory przezroczystej bibuły japońskiej, a manipulacje tworzywem — zagięcia, nałożenia i przesłonięcia — są analogiczne jak w innych seriach: Klaserach i Miętych ekranach.

Scrap Books czyniąc z przymiotów papieru oś narracji, wpisują się w pole określone przez artystę mianem Paper Art. Ich materialność naznaczają w równym stopniu specyfika substancji i zintensyfikowane ślady procedur stosowanych w ramach autorskiej metody no print prints. W rzeczywistości prace są nieregularnymi obiektami przestrzennymi, których struktura bazuje na siatce geometrycznego układu.

Opracował Krzysztof Siatka