Mięte ekrany to seria abstrakcyjnych prac, które powstawały od 1978 roku poprzez mięcie, darcie, poniewieranie i ponowne montowanie arkuszy papieru pakowego dużych formatów, uprzednio zadrukowanych albo pomalowanych lśniącą farbą.

Zarówno podłoże — rozmyślnie zniszczone — jak i malatura — jednostajna, choć tłusta i mokra — intensywnie oddziałują na zmysły; równie znaczące wydają się przy tym obydwie warstwy.

Dzieła uwydatniły zasadę rewersji — niszczenia i równoczesnego konstruowania — co widoczne jest też w cyklu Scratch Screens. Estetyczny potencjał materii, która w innych okolicznościach mogłaby uchodzić za zmarnowaną, potwierdziły ekspozycje, gdzie prace celowo odstające od płaszczyzny ściany bądź przekrzywione dawały wyraz potrzebie, z jednej strony, zaanektowania trzeciego wymiaru, a z drugiej — i może przede wszystkim — zrewidowania „dobrego smaku” i wystawienniczych konwencji.

W większości prac z tego cyklu artysta użył palety barw zawężonej do trzech kolorów: czarnego, czerwonego i białego, co też łączy koncepcję z innymi seriami (zwłaszcza Ready for Use, 1982).

Opracował Krzysztof Siatka