Sztuka na usługach „Tyranodigitalusa”

Rozmowy na 15-lecie O.pl

Redakcja

Joanna Sokołowska-Durałek, Katarzyna Kowalska, Kamila Leśniak, Agata Leśniewska, Ewa Nowicka, Agnieszka Wnękowicz-Smenżyk, Ewa Zielińska

Wydawca

O.pl Polski Portal Kultury

Data

2014

Typ

Artykuł online

Język

polski

Opis

Wywiad przeprowadzony z artystą w ramach cyklu: Rozmowy na 15-lecie O.pl – serii prezentującej wywiady z ważnymi osobistościami polskiej kultury.

Reprodukowane prace

• Oh… Oh…, 1987
• Art spożywcze, Ktokolwiek wie, 1973
• Może czerwone, 1974
• Zeskrobywane ekrany, 1973
• Duniko’s kiss, 1980

Fragment tekstu

Wincenty Dunikowski-Duniko: Jak zawsze sztuka służy sztuce, karmi się sama sobą („samomitologizacja sztuki”) i otoczeniem, którevice versorównież syci („nieodzowna zbędność”). Dobrze, że nie ujarzmimy nigdy jej istoty, bo straciłaby rajcę bytu i sens w bezsensie. Sztuka zawsze była wykładnią kultury; historia to wojny, w tym rewolucje, zdobycze nauki, a artefakty są materialnym dowodem, który po sobie zostawiały kolejne epoki. O tym co pozostanie po naszym pionierskim digitalnym okresie, możemy tylko spekulować – my sami wylądujemy na „chmurce”*,*przepraszam – w „cloud”.

URL

http://magazyn.o.pl/2014/wincenty-dunikowski-duniko-sztuka-na-uslugach-tyranodigitalusa/